Her ne kadar olursa olsun. Bir mola versin hayat blog...Dursun 2 dk durduğu yerde. İleri gitmesin saysın olduğu noktada.
İnsanlar konuşmasın. Yürümesin. Akmasın trafik. Yağmasın yağmur. Kuşlar da uçmasın. Sevmesin insanlar. Nefret etmesin ya da... Ölmesin. Üzülmesin. Gülmesin.
Dursun her şey.Koşuşturmaca. Beyinler kapatsın bir kendini. Dinlensin.
Zira ben çok yoruldum blog. Hayır daha yaş 22 ne yorulması azizim! Ama sor ruhuma! 75'inde ruhum.
Hayattan zevk almıyorum resmen. Yolda görenler bile "Hayattan soğumuş bir halin var." diyor. Sanırım soğudum.
En büyük zevkim kitap okumak bile cezbetmiyor beni. "Grinin Elli Tonu" "Genom" "Matmazel Noraliyanın Koltuğu" "Kırmızı"...Okumaya başlayıp da bitiremediğim kitaplar.
Turuncu odamdan çıkmak istemiyorum.
Bu da şarkısı olsun yazının...
Serdarcım yoruldun sen çok yoruldun..kim olsa yorulur ama senin yerinde.kolay değil..ama önce ruh sağlığı biliyosun bir gün dur sende hayatı durdur okula gitme tek başına sinemaya git ankarada hiç görmediğin güzel bir yeri gez yeşil olsun ama çok yeşil güneş de olsun o gün bol bol nefes al..1 gün sadece 1 gün yapabilirsin bence yapmalısın da..
YanıtlaSilCidden Milena buna o kadar ihtiyacım var ki ama cuma sınavım var ve benim bu lüksüm yok ne yazık ki =( tek tesellim sınavdan sonra İzmir'e kaçacak olmam ama orada bile kongre sunumumla uğraşacağım. Umarım final (veya bütünleme) öncesi tek tatilim iyi geçer.
YanıtlaSilÖnerininse cezbedicilik katsayısı beni benden aldı bu arada!
ben tıp okumak istemem üzerine internette bir şeylere bakarken rastladım senin bloğuna hiç üşenmedim okudum en başından ilk başlardaki yazıların hayat doluydu çok mutluydu ve ben çevremde insanlar tıp zordur hiçbir şekilde hayatın kalmaz yorucudur dedikçe olsun dedim ben göze alabilirim bunları hem kişiye bağlı sonuçta ben hayatımı da yaşarım, aklımda bir köşede hep senin mutlu yazıların vardı ve yapan yapıyor işte diye düşünüyordum :)son zamanlarda bu kadar bunalmış olman inan çok üzücü elbette ki zorlandığın yerler olur sıkıldığın zamanlar vs. ama nolur topla kendini keyif aldığın şeylerden vazgeçme mesela, kendini mutlu edecek birçok şey bulabilirsin hepsinin çok uzun süre tutması gerekmez, saniyelik şeylerden bile mutlu olabiliyoruz sonuçta :) çok bunaldığın zamanlarda da bizi hatırla, merakla yeni maceralarını bekliyoruz biz :)
YanıtlaSilAdsız yorumuna o kadar sevindim ki..en azından tıp okumak isteyenlere örnek oluşturduğumu bilmek güzel ancak sakın yanlış anlama evet tıp zor ancak hayat ışığımı söndürüyor filan değil =D Sadece içimi yazıya dökmeyi seven bir insan olduğumdan heyhat blog şu aralar depresif yazıyla dolmuş ama yoksa gayet neşeli bir insanım ve tıp okuduğum için de asla pişman değilim. Sadece hastalara ulaşmak o kadar kolay değil =) henüz hasta bile görmedim ama eminim ilk hastamın gülümsemesi bile bana tıbbı iyi ki seçmişim dedirtecek =) nitekim staj yaparken bile bunu hissettim.
YanıtlaSilSen de eğer istediğin gerçekten tıpsa..hekim olmak istiyorsan bırakma ol =) Bize, hekimlik mesleğini hekimlik bilinciyle yapacak insanlara ihtiyaç var zira...
Sevgiler =)
Not: söz bir sonraki yazım neşe dolu olacak =)