Öldüm.Ben öldüm.Bildiğin öldüm.Bilmediğim öldüm sayın izleyici...Belim tutmuyo,bileğim ağrıyo,elim domestostan aşındı!Yığıldım kaldım olduğum yere.Şu yazıyı yazarken bile çaba harcamak zorundayım diye yazmayayım dedim az önce,zor vazgeçtim de oturdum başına.
Ne mi oldu? Bir önceki yazıda müjdelediğim (!) temizlik oldu! Allahım, sıyırcam! Bi insan 4 saat mutfak temizler mi yaa! Tek olunca oluyo işte. Niye? Bi ben varım zira anneme yardımcı olan.Diğer ikisinden biri işte,diğeri de mangal keyfinde! Eh,kıyamadım tabi anneme,zaten ağrıyo her yanı,zor yapıyo.
Hal böyle olunca dün elimde patlayan denemenin devamını bile çözemedim.Akşam da sanmıyorum ki çözeyeyim; zira mecal kalmadı ben de!
O değil,bi de lavabosuz kaldık mı sana!Yahu,bilmediğin işe burnunu ne sokuyon di mi? Bırak kalsın öyle! Damlatıyodu filan ama altına kova koyuyoduk. Sen sağ ben selamet geçiniyoduk kendisiyle. O memnun biz memnunduk ki annemin memnun olmadığı ortaya çıktı haliyle. Sonra eniştem geldi ve "Gırtlak alın siz ona " dedi,Einstein edasıyla. Gırtlak dediği de beyaz, akordeon gibi bi boru böyle uzuyo filan.
Nese uyduk biz akla,gittim almaya. Geldim çıkarıcam eskisini yenisini takçam. Kırıldı! Elimde kaldı. Dikkat yanlız,demir! Demir ortadan ayrıldı. Höh! dedim. Nese baktık ortada bi zımbırtısı var. O çıksa her şey güllük gülistanlık olcak ama,yok çıkmıyo.Çıldırcam! Sonunda ıkına sıkıla söke söke çıkardık! Sonra,meğerse sızıntının çatlak lavabo taşından olduğunu anladık. Yıkıldım! Vurgun yedim.Sövdüm.Lavaboya sövdüm.Bilseydim,uğraşacağıma,yenisini alırdım.
Bi de dünkü havadan eser yok sayın izleyici.Hava günlük güneşlik.Millet içinden sevgi taşa taşa Kordon sefası yapıyo,ben burda çürüyorum.Ama az kaldı.Fırtına gibi geliyorum! Rakiplerim! TIRSIN!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder